Wat houdt het onderzoek in?
Het PSY-PGx onderzoek is een studie waarbij patiënten een persoonlijk medicatie advies krijgen en goed gemonitord worden terwijl zij medicatie gebruiken. De studie duurt 24 weken (6 maanden) en heeft vier afspraken op locatie. Tijdens deze afspraken worden er vragenlijsten afgenomen. Ook maken wij bij de eerste twee afspraken een hartfilmpje (ECG) en nemen wij bloed af. Dit bloed gebruiken we om het farmacogenetische DNA profiel te bepalen en voor routine labbepalingen.
Twee weken na de eerste afspraak krijgt u het medicatie advies. U wordt dan aan één van de twee onderzoeksgroepen toebedeeld. Dit gebeurd met loting. De ene groep krijgt een medicatie advies op basis van het farmacogenetische profiel (de studie groep) en de andere groep krijgt een medicatie advies op basis van de huidige richtlijnen in de psychiatrie (de controle groep). Uw huidige behandelaar schrijft de medicatie voor. Tijdens het onderzoek blijft u ook bij deze behandelaar in behandeling.
Aan het eind van de studie zal iedereen uitslag over hun metabolisme (farmacogenetisch profiel) krijgen.
Om mee te doen met deze studie moet u worden verwezen door uw eigen behandelaar (psychiater of huisarts). Meer informatie over wanneer u mee kunt doen leest u hieronder.
Ook zijn er ervaringsvideo's over farmacogenetica in de psychiatrie van patiënten van de polikliniek Farmacogenetica in Amsterdam (Parnassia Groep). Klik hiervoor op de afbeelding rechts. Dit zijn geen deelnemers van het PSY-PGx onderzoek.
Ervaringsverhalen Polikliniek Farmacogenetica
Wat is farmacogenetica?
In dit onderzoeksproject bekijken wij of medicatie voor psychische klachten op een betere manier voorgeschreven kan worden, namelijk met gebruik van genetische informatie ofwel farmacogenetica.
De lever maakt gebruik van bepaalde enzymen die de ingenomen medicatie afbreken. De activiteit van de enzymen wordt bepaald door het DNA. Dit heeft als resultaat dat bij iemand met meer enzym activiteit de medicatie bijvoorbeeld te snel wordt afgebroken, en bij iemand met minder enzym activiteit de medicatie langzamer afgebroken wordt. In het eerste geval heeft een persoon vaak minder effect van het medicijn, en in het tweede geval heeft een persoon vaak meer last van bijwerkingen. Er zijn verschillende enzymen die dit doen voor verschillende soorten medicatie.
Voor bepaalde antidepressiva en antipsychotica weten we welke enzymen dit zijn, namelijk CYP2C19 en CYP2D6. In eerdere onderzoeken hebben we al gezien dat het specifieke DNA van deze enzymen invloed heeft op hoe mensen hun antidepressivum of antipsychoticum ervaren. Het doel van dit onderzoeksproject is dat bekeken wordt of enzym activiteit van CYP2C19 en CYP2D6 gebruikt kan worden medicatie meer op maat voor te schrijven.
PSY-PGx brochure
